Standaryzacja wysokości zadośćuczynień zasądzanych z tytułu niesłusznego skazania i niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania i zatrzymania, a także na podstawie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego (Dz.U. z 2021 r., poz. 1693 ze zm.).

Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury realizuje projekt badawczy pn. „Standaryzacja wysokości zadośćuczynień zasądzanych z tytułu niesłusznego skazania i niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania i zatrzymania, a także na podstawie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego (Dz.U. z 2021 r., poz. 1693 ze zm.).

Głównym celem projektu jest ustalenie, czy możliwa jest standaryzacja wysokości zasądzanych zadośćuczynień z tytułu niesłusznego skazania i niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania i zatrzymania oraz z tytułu represjonowania za działalność na rzecz niepodległego państwa polskiego, a jeśli tak, jakie kryteria powinny mieć wpływ na proces ustalenia wysokości zadośćuczynienia w zależności od występujących w sprawie przesłanek. Projekt zakłada także opracowanie narzędzia informatycznego, które – po wprowadzeniu podstawowych parametrów sprawy – dawałoby informację o wysokości zadośćuczynienia zasądzanego w podobnych przypadkach przez sądy.

Głównym działaniem projektu jest badanie aktowe spraw o zadośćuczynienie w obu kategoriach, z wykorzystaniem elektronicznych kwestionariuszy ankietowych, w celu uzyskania podstawowych danych koniecznych do ustalenia zależności pomiędzy różnymi czynnikami wpływającymi na wysokość zadośćuczynienia przyznawanego w takich sprawach.